ഞാന്‍ അവളുടെ അടുത്തിരുന്നപ്പോഴും
അവള്‍ക്കെന്നോട് പ്രണയമുണ്ടായിരുന്നു.
പക്ഷെ, വിറക്കുന്ന കൈകള്‍ കൊണ്ട്
അവളുടെ മുഖമുയര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ കണ്ടത്
നിര്‍വികാരതയുടെ കണ്ണുനീരായിരുന്നു.
അതിനാല്‍ ഞാന്‍ തിരിച്ചു നടന്നു .
അവള്‍ക്കെന്നെ തിരികെ വിളിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല
അവളെന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നതിനാലാവാം.
പിന്നീടൊരിക്കല്‍,
എനിക്ക് വേണ്ടി പായ വിരിച്ചവള്‍ക്ക് മുന്‍പില്‍ നിന്നും
ഞാന്‍ ഇറങ്ങി പോന്നു.
കയ്യില്‍ ചുരുട്ടി പിടിച്ച മുഷിഞ്ഞ നോട്ടുമായി.
കാരണം,
അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ സ്നേഹമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
അവളെന്നെ പുറകില്‍ നിന്നും കൈകൊട്ടി വിളിച്ചു.
ഞാനവള്‍ക്ക് ആരുമല്ലായിരുന്നു.
അന്നവള്‍
ഞാന്‍ കെട്ടിയ താലിയില്‍ പിടിച്ചു
എന്നിലേക്ക് തുറിച്ചു നോക്കി.
സ്നേഹം നിറഞ്ഞ കാമത്തോടെ.
എനിക്കെന്ത് ചെയ്യാനാവുമായിരുന്നു,
അവളെ എന്റേത് മാത്രമാക്കുകയല്ലാതെ.
ഇന്നലെവരെ എന്റേതായിരുന്നു എന്ന കാരണത്താല്‍
അവളൊരു കുറിപ്പെഴുതി വെച്ചു
'ഞാന്‍ പോവുകയാണ്'എന്ന്.
No comments:
Post a Comment